Bankowość w Polsce istniała już w XV wieku. Pierwszym bankiem, który powstał w Polsce był historyczny Bank Pobożny, który został założony przez Piotra Skargę. W XVII wieku w Warszawie powstały domy bankowe, co znacznie przyspieszyło rozwój bankowości w naszym państwie. Banki takie przyjmowały depozyty od właścicieli ziemskich. Były to też pierwsze w historii Polski instytucje, które trudniły się w udzielaniu pożyczek. Domy bankowe obsługiwały także handel i przemysł. Mennica Warszawska została założona w 1766 roku. Mennica produkowała nie tylko monety, ale także medale, pieczęci i ordery wszelkiego rodzaju. Wykonywała te zlecania na zamówienie. Podczas okupacji mennica znajdowała się w rękach zarządu niemieckiego. Pierwszy bank centralny w Polsce został założony w 1828 roku i nazywał się Bankiem Polskim. Bank ten od tej pory zaczął emitować pieniądz, a także udzielał kredytów. Pełnił on funkcje banku komercyjnego. Pierwszy bank, który został uznany za spółkę akcyjną powstał w 1870 roku. Nazwa tego banku to Bank Handlowy S.A. Bank ten rozwijał się w szybkim tempie i był bankiem uniwersalnym, obsługującym finanse przede wszystkim w dziedzinach handlu, kolei i przemysłu. Obecny bank pełniący funkcje banku centralnego w polskim systemie bankowym, czyli Narodowy Bank Polski został założony 10 stycznia 1945 roku.
Historia bankowości w Polsce
