Systemy bankowe funkcjonujące na świecie można podzielić na dwa główne modele. Są to model anglosaski i model niemiecko-japoński. Pierwszy z nich opiera się na rynkach finansowych. Dzięki temu nie istnieje w tym modelu uzależnienie podmiotów od banków komercyjnych. Kapitały dopływają do systemu za pomocą emisji papierów wartościowych oraz poprzez udziały na różnych giełdach. Bardzo istotną częścią modelu anglosaskiego są fundusze inwestycyjne i banki inwestycyjne różnego typu. Model ten posiada zarówno swoje wady jak i zalety. Do zalet można zaliczyć to, że sprzyja on działaniu inwestorów na rynku. Pobudza on wszelkie innowacje finansowe i jest odbierany bardzo pozytywnie. Nadaje on kluczową rolę obligacjom i akcjom rynkowym. Do wad zalicza się ogromna formalizacja transakcji, oraz to, że opiera się na rynku anonimowych papierów wartościowych. Model niemiecko-japoński opiera się na bankowości uniwersalnej. Banku uniwersalne odgrywają dużą rolę w tym modelu. Dużą rolę odgrywają także banki inwestycyjne i różne fundusze. Zaletami tego modelu jest krzyżowanie udziałów kapitałowych. Do wad można zaliczyć spore opóźnienia podczas wprowadzania innowacji. Wadą jest także to, że nie istnieje w tym modelu dostateczna ilość instrumentów finansowych, oraz jest mała odporność na konkurencję instytucji para bankowych.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply